۱۳۹۷ مرداد ۲۸, یکشنبه

باز هم اذیت و ازار بهاییان توسط جمهوری اسلامی

پلمب محل کسب یک شهروند بهایی در کاشان / ویدئو

 محل کسب یک شهروند بهایی اهل کاشان به دلیل امتناع اداره اماکن از صدور پروانه کسب از تاریخ ششم مردادماه سال جاری پلمب شده است.
ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محل کسب یک شهروند بهایی به نام “جواد ذبیحیان” (صنف عینک سازی) از تاریخ ششم مردادماه توسط مامورین اداره اماکن کاشان پلمب شده و دلیل پلمب امتناع این اداره از صدور پروانه کسب به دلیل بهایی بودن است.

یک منبع مطلع در این رابطه گفت: “آقای جواد ذبیحیان از شهروندان بهایی شهر کاشان هستند که مغازه عینک‌سازی ایشان از تاریخ ششم مردادماه توسط مامورین اداره اماکن کاشان پلمب شده است. علت پلمب، نداشتن جواز کار است و اداره اماکن علی‌رغم اقدام ایشان جهت دریافت پروانه کسب صرفا به دلیل بهایی بودن به ایشان پروانه کسب نمی‌دهد.”

گفتنی است محل کسب آقای ذبیحیان در اردیبهشت ماه سال ۹۵ نیز به مدت ۲ هفته به دستور رئیس اتاق اصناف کاشان پلمب و با تعهدی مبنی بر اخذ پروانه کسب فک پلمب شده بود.
 از رد درخواست دادخواهی ۲۲ تن از شهروندان بهایی در ارومیه که بیش از یک سال از پلمب محل کسبشان می‌گذرد، در دیوان عالی اداری خبر داده بود. پلمب محل کسب این شهروندان صرفا به دلیل بستن کوتاه مدت محل کسب خود در یکی از مناسبت های مذهبی آیین بهایی صورت گرفته است.
پلمب اماکن کسب بهاییان در ایران در حالی ادامه دارد که شهیندخت مولاوردی دستیار ویژه رییس‌جمهور در امور حقوق شهروندی ۱۲ آذرماه سال گذشته در گفتگو با رسانه ها گفت که “راجع به پلمب اماکن تجاری و ممانعت از فعالیت بهایی‌ها، استعلاماتی از معاونت حقوقی رئیس جمهور شده است و این بحث را از طریق حقوقی پیش می‌بریم تا راهکاری برای موضوع بیابیم.”
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در طی حکومت جمهوری اسلامی ایران بارها به بهایی ستیزی توسط حکومت ایران اعتراض کرده‌اند و آن را مصداق بارزی از بی‌توجهی دولت ایران به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.
شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
گفتنی است بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران تنها ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی‌گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد، به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.

۱۳۹۷ اردیبهشت ۱۱, سه‌شنبه

زنان سرزمین من

خشونت همیشه یک چشم کبود و دندان شکسته و دماغ خونی نیست.
خشونت، تحقیر، آزار و گاهی یک نگاه است. نگاه مردی به یقه ی پایین آمده ی لباس زنی وقتی که دولا شده و چایی تعارف می کند. نگاه برادری است به خواهرش وقتی در مهمانی بلند خندیده. نگاهی که ما نمی بیینیم. که نمی دانیم ادامه اش وقتی چشم های ما در مجلس نیستند چیست. ترسی است که آرام آرام در طول زمان بر جان زن نشسته

خشونت بی کلام، بی تماس بدنی،
مردی است که در را که باز می کند زن ناگهان مضطرب می شود، غمگین می شود. نمی داند چرا. در حضور مرد انگار کلافه باشد. انگار خودش نباشد. انگار بترسد که خوب نیست. که کم است. که باید لاغرتر باشد چاق تر باشد زیباتر باشد خوشحال تر باشد سنگین تر باشد سکسی تر باشد خانه دارتر باشد عاقل تر باشد.
خشونت آن چیزی است که زن نیست و فکر میکند باید باشد. خشونت آن نقابی است که زن می زند به صورتش تا خودش نباشد تا برای مرد کافی باشد.
مرد می تواند زن را له کند بدون اینکه حتی لمس اش کند. بدون اینکه حتی بخواهد لهش کند. این ارث مردان است که از پدران پدرانشان بهشان رسیده

خشونت، آزارو تحقیر
امتداد همان "مادرش را فلان ها، عمه اش را بیسار" هایی است (باعرض پوزش) که به شوخی و جدی به هم و به دیگران می گوییم.
خشونت، آزار و تحقیر
همان "زن صفت" و "مثل زن گریه می کردی" هایی است که بچه های مان از خیلی کودکی یاد می گیرند.

خشونت، آزار و تحقیر
پله های بعدی نردبانی هستند که پله ی اولش "با فلانی و بیساری معاشرت نکن" چون... .
"فلان لباس را نپوش" چون ... است.
چون هایی که اسم شان می شود "عشق". عشق هایی که می شوند ابزار کنترل. که منتهی می شوند به زنانی بی اعتماد به نفس، بی قدرت، غمگین، تحقیر شده، ترسان، وابسته، تهدید به ترک شده و شاید کتک خورده که فکر می کنند همه ی زخم هایشان از عشق است. که مرد عاشق ، زخم می زند و زخم بالاخره خوب می شود.

خشونت زنی است که زیر نفس های آغشته به بوی الکل مردش ، تظاهر به لذت می کند و فکر می کند قاعده ی بازی همین است. خشونت توجیه آزار روحی، کلامی، جسمی و جنسی مردی است که مست است. مستی انگار عذر موجهی باشد برای نا موجه ترین رفتارها.

می دانید؟
کتک بدترین نوع خشونت علیه زنان نیست. کبودی و زخم و شکستگی خوب می شوند. قدرت و شادابی و باور به خویشی که از زن در طول ماهها و سالها گرفته می شود گاهی هیچ وقت، هیچ وقت، ترمیم نمی شود

۱۳۹۷ اردیبهشت ۴, سه‌شنبه

سیاست های جمهوری اسلامی در سیاسی ترین ورزش ایران






ناصر ناصری‌پور جودوکار تیم ملی ایران در اینستاگرام نوشته: «بی غیرت نبودم. دوست داشتم افتخار بیاورم برای کشورم. اما بعد از ۱۲ سال حمالی، ورزش را کنار می‌گذارم.»
قهرمان جودوی ایران پس از ترک اردوی تیم‌ملی گفت: تاکنون در قهرمانی کشور شکست نخورده‌ام. هیچ حریفی از من امتیاز نمی‌گیرد و حاضرم هر روزی را که مربیان تیم‌ ملی اعلام کنند، با تمام رقبا در حضور خبرنگاران مبارزه کنم.
پس دلیل کناره‌گیری‌اش چیست؟ ناصر ناصری‌پور در این باره به خبرگزاری ایسنا گفت: با مشکلات فراوان خودم را به اردوها می‌رسانم. حتی کرایه ماشین ندارم ولی مسئولان خیلی راحت از حق ما می‌گذرند. شغلی ندارم و تمام زندگی‌ام را برای جودو گذاشته‌ام.
این قهرمان جودو تاکید کرد: شنیده‌ام فدراسیون می‌گوید چون محمد رشنونژاد دیگر به ایران برنگشت، ناصری‌پور را هم اعزام نمی‌کنیم. زیرا ممکن است او هم برود و پناهنده شود.
ناصری‌پور تمایل برای پناهندگی را رد کرد و گفت: «حتی وقتی در اردوها هستم دلم پیش پدر و مادرم است. می‌خواهم برای ایران مدال بیاورم و فکری که در مورد من می‌کنند، صد درصد اشتباه است. تضمین می‌دهم اگر به خارج اعزام شوم، به ایران بازخواهم گشت.»
اما به نظر نمی‌رسد مسئولین فدراسیون از خداحافظی ناصری‌پور ناراحت شده باشند. زیرا حتی با او تماس نگرفته‌اند تا بپرسند کجاست و چرا اردو را ترک کرده.
این جودوکار می‌گوید هفت سال است عضو تیم ملی بزرگسالانم و فقط دو بار مرا به مسابقات بین‌المللی اعزام کردند، در حالی‌ که بقیه اعضای تیم ملی هر ماه به رقابت‌های برون مرزی اعزام می‌شوند.
محمد رشنونژاد جودوکاری که با شش مدال آسیایی، به هلند پناهنده شده است، از ناصری‌نژاد حمایت کرده و می‌گوید متاسفم برا فدراسیونی که چنین پتانسیلی را "مفت از دست می‌دهد".
رشنونژاد در اینستاگرام نوشت: ناصری‌نژاد در قهرمانی کشور تمام حریفاش را ضربه فنی کرد اما به هیچ مسابقه‌ای اعزام نشد. در حق او ظلم شده.
رشنونژاد تاکید کرد: «می‌گویند ​چون من به عنوان دوست او به ایران برنگشتم، پس ناصری‌نژاد هم برنخواهد گشت.»
فدراسیون جودو و سردار درخشان رییس این فدراسیون از واکنش به این خداحافظی یا تایید و تکذیب موضوعات مطرح شده توسط جودوکاران در رسانه‌ها خودداری کرده‌اند. 

۱۳۹۷ اردیبهشت ۱, شنبه

قاتل رژیم جمهوری اسلامی ایران دستگیر شد




سعید مرتضویحق ن


خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از منابع آگاه گزارش کرده است که آقای مرتضوی در "یکی از استان‌های شمالی دستگیر و به بند ۲۴۱ زندان اوین معرفی شده است."
خبر دستگیری وی درحالی اکنون منتشر شده است که طی چند روز گذشته گزارشهایی از ناپدید شدن آقای مرتضوی منتشر شده بود. در همین خصوص چند روز پیش ( دوشنبه ۱۶ آوریل/۲۷ فروردین) غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضایی ایران، درباره آقای مرتضوی، به خبرنگاران گفت: "حکم جلبش صادر شده ولی هنوز متأسفانه گیرش نیاورده‌اند، حالا نمی‌دانم چطور است!"
این اظهارات و گزارشهای مختلف درباره ناپدید شدن آقای مرتضوی باعث شد تا هشتگ‌هایی مانند #مرتضوی و #سعید_مرتضوی #کهریزک و #سعید_مرتضوی_کجاست؟ در شبکه های اجتماعی داغ شده.
اسفند ماه سال گذشته خورشیدی پس از چند سال در نهایت دادگاه تجدید نظر حکم دو ساله حبس آقای مرتضوی را تایید کرد.
آقای مرتضوی در معاونت به قتل محسن روح‌الامینی که در بازداشتگاه کهریزک کشته شد، مجرم شناخته شد و دادگاه دو سال حبس برای وی درنظر گرفت.
به گفته خبرنگاران، هر چند معاونت در قتل، بنابر ماده ۲۰۷ قانون مجازات اسلامی می‌تواند ۱۵ سال حبس در پی داشته باشد اما دادگاه "ابراز ندامت" آقای مرتضوی را پذیرفت و یک درجه در مجازات تخفیف داد و تنها دو سال حبس برای او در نظر گرفت.
پیشینه
آقای مرتضوی در جریان اعتراضات انتخاباتی سال ۱۳۸۸ به عنوان دادستان تهران دستور انتقال گروهی از معترضان بازداشت شده را به بازداشتگاه کهریزک صادر کرده بود و متهم شده بود که در مقابل بدرفتاری با آنها با سهل‌انگاری واکنش نشان داده است.

۱۳۹۷ فروردین ۵, یکشنبه

جفا و مسیحیت ستیزی سازمان یافته جمهوری اسلامی در سال ۹۶


بررسی کارنامه جمهوری اسلامی در یک سال گذشته در برخورد با مسیحیان نشان می‌دهد که «مسیحیت ستیزی سازمان یافته» شاخص اصلی برخورد حکومت ایران با مسیحیان در سال ۱۳۹۶ بوده است. با پشت سر گذاشتن سال ۱۳۹۶ بررسی گذرا و کوتاه از رفتار یک ساله جمهوری اسلامی در برخورد با مسیحیان ایران بویژه نوکیشان مسیحی حکایت از وخیم‌تر شدن وضعیت مسیحیان در مواجهه با حکومت مذهبی ایران دارد.
تعطیلی کلیساهای ساختمانی مرتبط با مسیحیان فارسی زبان، محدودیت ها و فشار بر کلیساهای خانگی، عدم چاپ و توزیع انجیل مقدس مسیحیان، تملک اموال، املاک و حتا وثیقه سپرده بازداشت شدگان مسیحی از سوی دستگاههای قضایی ،بازجویی و احضار نوکیشان، اخراج آنان از محیط‌های کاری، تخریب اماکن و بناهای تاریخی مسیحیان و مهاجرت اجباری کشیشان، معلمین کتاب مقدس و نوکیشان مسیحی از ایران و … آسیب‌های ناشی از آن تنها نمایی کلی از نادیده گرفتن حقوق‌ مسیحیان در ایران در یک سال گذشته بود. اما علاوه بر بازداشت‌ها و اعمال محدودیت‌ها اصلی‌ترین شاخص جمهوری اسلامی ایران در سالی که گذشت مسیحیت ستیزی سازمان یافته بود که خود را به عنوان جریانی تکامل یافته که از سال‌ها پیش کلید خورده بود، بروز داد.
هنوز مسیحیانی هستند که درایران دربند زندانهای جمهوری اسلامی روزگار می گذرانند و یا ( بلاتکلیف )در انتظار برگزاری دادگاهشان بسر می برند. متاسفانه تاکنون بخاطر مسائل امنیتی و عدم گردش اطلاع رسانی صحیح و بویژه تهدید خانوادهای نوکیشان مسیحی گزارش‌های رسمی و آماری دقیق نمی توان در این زمینه ارایه داد.
موسسه «درهای باز» (Open Doors) نیز سال گذشته میلادی ۲۰۱۷ جمهوری اسلامی ایران را در فهرست ۱۰ کشور اول که درآنها مسیحیان مورد جفا قرار می‎گیرند اعلام کرد.

پروژه‏ نفوذ در جامعه‎ مسیحی و استفاده ابزاری آن‎ها در جهات اهداف حکومت
سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات تلاش زیادی کردند تا ارتباط خود با نمایندگان کنونی و پیشین مسیحی مجلس شورای اسلامی اعم از نمایندگان آشوری و ارمنی و رهبران دینی و مسؤولان نهادهای کلیسایی و فرهنگی از جمله شورای خلیفه‎گری ارامنه و شخصسبیوه سرکیسیان خلیفه ارامنه تهران و شمال و اطرافیان او همینطور رهبران ارامنه در شهرستان‎های دیگر از جمله اصفهان و آذربایجان و گیلان بیشتر کنند.
کارن خانلری و ژرژیک ابرامیان (نمایندگان ارامنه در مجلس شورای اسلامی)، یوناتن بت کلیا (نماینده آشوری در مجلس شورای اسلامی) و اسقف‎ها آشکاریان، چفتچیان، کاشجیان داودیان (ارامنه منی ارتدوکس و کاتولیک) میرام و بنیامین (آشوری) افرادی بود که نمایندگان سپاه و وزارت اطلاعات و به طور کل نهادهای امنیتی در جلسات مختلف به بهانه‎‎های مختلف از جمله انتخابات، گفتگو بر سر طرح‎های فرهنگی و دینی با آنان دیدار کردند.
همچنین نباید از تلاش جمهوری اسلامی برای تقویت روابط خود با آن دسته از مسیحیان ‏در منطقه‎ی خاورمیانه و شرق اروپا که از نظر ایدئولوژی و منافع سیاسی با مواضع سیاسی جمهوری اسلامی همسو هستند.
جمهوری اسلامی در روابط خارجی خود نیز از مسیحیان همسو به عنوان ویترینی برای نشان دادن وجود آزادی و برابری اقلیت‎های دینی در صحنه‎ی مدیریت و سیاست استفاده کرد. تحت همین سیاست دغدغه‌های اصلی جامعه مسیحی ایران و تبعیض علیه آن‎ها ندید گرفته شد.
همزمان اما اقلیت‎های دینی از جمله مسیحیان در داخل کشور محدودتر شدند تا آنجا که حتی برای حضور در انتخابات شوراهای شهر و روستا به دستور شورای نگهبانکاندیدهای اقلیت‎های رد صلاحیت شدند و موازی با آن تلاش می‎شد مقام‎های سیاسی و نظامی به خانواده جانبازان و شهدای مسیحی در ایران نزدیک شوند که مصداق سوء استفاده تبلیغاتی از آن‌ها بود. سرزدن مقام‎های حکومتی از جمله شخص علی خامنه‌‏ای به منزل این افراد و همین طور برگزاری گردهمایی برای خانواده آنان از جمله این تلاش‌ها بود.
همزمان فرماندهان سپاه و امامان جمعه و نمایندگان خامنه‌‏ای در شهرهای مختلف نسبت به گسترش مسیحیت در ایران هشدار دادند و خواستار برخورد با آن شدند.
حبس‎های طولانی، مجازات سنگین و انواع و اقسام فشارها
صدور احکام سنگین قضایی در دادگاه‎ها و در نظر گرفتن مجازات حداکثری توسط قاضی و افزودن مجازات‎های جانبی روی حکم از جمله تبعید به نقاط بد و آب هوا براینوکیشان مسیحی، رد درخواست‎های آنان برای استفاده از مرخصی در دوران حبس، جلوگیری از ملاقات‎های هفتگی زندانیان با خانواده‎ها، محدود کردن آن‎ها برای تماس تلفنی، محدود کردن آن‎ها در گرفتن وکیل و فشار به خانواده‎ها برای سپردن پرونده‎های زندانیان به وکلای مجرّب از جمله مواردی بود که در سال گذشته بارها نوکیشان مسیحی زندانی و خانواده‎های آن با این اتفاق‎ها روبرو شدند. ابراهیم فیروزی یکی از نوکیشان مسیحی بود که تا پنج سال به زندان محکوم شده و باید سال ۱۳۹۸ باید در زندان بماند . حتی یک روز مرخصی نداشته و بعد اتمام دوران زندان دو سال به شهرستان سرباز در استان سیستان و بلوچستان تبعید خواهد شد.
نوکیش مسیحی مریم نقاش زرگران با چراغ‎سبز مسؤولان زندان در اوین مضروب شد.
فشار بر زندانیان مسیحی و خانواده های آنان از جمله « ویکتور بِت تًمرز کشیش سابقکلیسای پنطیکاستی آشوری شهرآرا در تهران همسر وی خانم «شامیرام عیسوی» که به ۵ سال حبس تعزیزی محکوم شد و فرزندشان رامئیل بت تمرز، همچنین سوادا آغاسر، کاویان فلاح محمدی، هادی عسگری، امین افشارنادری،امیر سامان دشتی…
بی‎خبر گذاشتن خانواده مسیحیان از سلامت زندانیان را هم نباید فراموش کرد فشاری که به «انوشه (ورونیکا) رضابخش» و «سهیل (آگوستین) زرگرزاده‌ثانی» پس از دستگیری آن‎ها در ارومیه توسط اطلاعات سپاه تحمیل شد. مهرداد هوشمند و سارا نعمتی زوج مسیحی بودند که هفته‎ها در زندان بلاتکلیف بودند. جمهوری اسلامی آنقدر مسیحیان را تحت فشار قرار می‎دهد که یا توبه کنند، یا همکاری کنند و یا قید وثیقه را بزنند و از کشور فرار کنند.
همچنین از روند تعویق انداختن برگزاری دادگاه‎های نوکیشان مسیحی و بلاتکلیف گذاشتن آنها نباید گذشت.
گرچه بازداشت مسیحیان در پایتخت کم شد اما فشار روی نوکیشان مسیحی در شهرستان‎ها بیشتر شد از جمله بازداشت «محمدعلی ترابی» و «عبدالعلی پورمند» در دزفول.
مسئله مهمی که نباید در مورد این دو زندانی از آن گذشت گرفتن امضاء روی برگه سفیدبود که با هدف «پرونده سازی» و «گرفتن اعتراف اجباری» و یا «راهی برای گرفتن توبه نامه اجباری» انجام گرفت.
صدور احکام حکم ۴۰ سال زندان برای «ناصر نورد گُل تپه» و «بهرام نسیبوف الخان اوغلو»، «یوسف فرهادوف تالت اوغلو» و «الدار قربانوف» سه مسیحی اهل باکو تبعه جمهوری آذربایجان و در نهایت آزادی آن‌ها در قبال وثیقه سنگین و در نهایت بالاکشیدن وثیقه‎ها.
همچنین باید به نوکیش مسیحی علی امینی که در آستانه کریسمس در شهر تبریز توسط ماموران امنیتی بازداشت شد اشاره کنیم که از وضعیت وی همچنان اطلاعی در دست نیست.
یکی دیگر از خبرهایی که امسال نباید به سادگی از کنار آن گذشت توصیه قاضی نورد گل‌تپه به او بود که گفت برای کاهش حکم ۱۰ سال زندان باید «رضایت بازجو» را جلب کند!
پرونده‎سازی‎های مشکوک و هدفمند و بکارگیری روش‎های حذفی
مشارکت رسانه‎ها و وب‏سایت‌های امنیتی برای پرونده‌‏سازی علیه نوکیشان مسیحی و امنیتی جلوه دادن فعالیت‎‌های کلیساهای خانگی با مرتبط دانستن مسیحیان با عوامل جاسوسی و سرویس‎های اطلاعاتی بیگانه نظیر پرونده ‏سازی‎هایی که برای روزنامه‎نگاران و دوتابعیتی‎ها ساخته می‏شود.
یکی از پروژه‎های جمهوری اسلامی در سال ۱۳۹۶ ترور سعید کریمیان مدیرعامل شبکه «جم تی وی» بود. از اتهامات کریمیان که در همین سایت‎ها و خبرگزاری‎های حکومتی مطرح شد «ترویج مسیحیت» در شبکه‏ های جم تی وی بود.
تعطیلی برخی از جلسات انجمن‌ معتادان گمنام (NA) به اتهام ترویج مسیحیت و زدن برچسب امنیتی به فعالیت‎ سازمان‎های مردم نهاد از جمله پروژه‎های جمهوری اسلامی ضد مسیحیت در سال ۱۳۹۶ است.
جاسوسی سپاه از زندگی «مسیحیان ایرانی» خارج از کشور نیز از جمله فعالیت مخرب نهادهای حکومتی علیه مسیحیان است که در سال ۱۳۹۶ به اوج خود رسید.
یکی از پرونده‎های مشکوک سال ۹۶ که همچنان بی سرانجام ماند حمله گروهی از تندروها و آتش به اختیارهای نظام به اتومبیل حامل «واروژ میناسیان» رئیس شورای خلیفه گری ارامنه اصفهان در شهریور ماه بود.

دست‎گذاشتن روی اموال و دارایی‎های مسیحیان با روش‎های امنیتی و ابزار قضایی
دست گذاشتن روی اراضی متعلق به جامعه مسیحیان از ادامه تلاش‎های شهرداری تهران برای به چنگ آوردن اراضی گورستان‎های دولاب، مصادره باغ شارون متعلق به شورای کلیسای جماعت ربانی با برچسب جاسوسی اعضای شورا برای سرویس‎های اطلاعاتی بیگانه، تخریب بناهای متعلق به مسیحیان در شهرهای مختلف از جمله مدارس ارمنی در اهواز و مدرسه «آریان» مشهد که به حسینیه تبدیل شد و یا ندید گرفتن فرسایش و تخریب عمدی این بناها مثل تخریب گورستان مسیحیان کرمانشاه به جهت از بین رفتن بنا و دست گذاشتن روی آن‎ها انجام گرفت. همچنان که در تبریز با زد و بند شهرداری منطقه سه این شهر و شورای خلیفه‎گری زمین‎هایی متعلق به جامعه ارامنه تغییر کاربری داده شد.
به این بخش باید تلاش برای «مسحیت زدایی» را هم افزود که دایره وسیعی دارد. از تخریب نمادها‌ و بناهای معلق به مسیحیان گرفته تا تخریب بناها و معماری‎های غیراسلامی از جمله تلاش برای تخریب خانه ثابت پاسال یا “کاخ ورسای کوچک” در خیابان جردن تهران و تبدیل این بناها به مسجد و حسینیه اشاره کنیم که لازم به ذکر است روحانیون و مراجع بلندپایه و بسیاری مقامات دیگر بارها نسبت به گسترش معماری رومی و مسیحی اعتراض کردند.
در خصوص جفای هدفمند بر دیگر اماکن تاریخی متعلق به مسیحیان می توانیم از کلیسای گئورگ مقدس در روستای هفتوان که تبدیل به موزه سنگ شد و یا با “کلیسای معموره” که به “حسینیه” تبدیل شد یاد کنیم.
مسیحیت‎زدایی و تخریب‎ها در حوزه رسانه‎ها و تبلیغات بیش‎ از هر جای دیگر بود. برگزاری کلاس‎ها و کارگاه‎های ضد مسیحیت، ادامه انتشار کتاب‎های ضدمسیحی، تولید برنامه‎های تلویزیونی و رادیویی برای تخریب مسیحیت، ساخت فیلم‎های سینمایی با تحریف اصول و مبانی خودساخته نیر «اکسیدان» و «مادر قلب اتمی».
در خاتمه نیز بجاست یادی کنیم از کشیش ورویر آوانسیان که بیش از ۱۷ سال به عنوان کشیش رسمی در کلیساهای ارامنه و فارسی زبان ایران فعالیت کرد وی به دلیل «کسالت‌های جسمی و نارسایی شدید قلبی، بیماری دیابت و چندین جراحی که انجام داد خود را از خدمت شبانی بازنشسته کرد اما قلب او برای بشارت همچنان می تپید و صدایش ماندگار ماند. کلیسای عیسی مسیح در ایران در سالی که گذشت یکی از برجسته ترین خادمین خود را از دست داد

۱۳۹۶ دی ۱۱, دوشنبه

زندانی شدن کارگر زیر خط فقر به خاطر هزینه کفن دفن همسرش

یدالله روحانی‌منش، مدیرعامل ستاد دیه استان همدان اعلام کرد که یک کارگر ۴۵ ساله به علت ناتوانی در پرداخت بدهی بابت هزینه درمان و کفن و دفن همسرش، راهی زندان شد.
عکس از آرشیو
عکس از آرشیو
به‌گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا)، همسر این مرد به بیماری سرطان مبتلا بود و او از بستگان خود برای درمان و بعد کفن و دفن همسرش پول قرض کرده بود.
مدیرعامل ستاد دیه استان همدان بدهی این مرد را ۲۱ میلیون و ۳۰۰ هزار ریال اعلام کرد و افزود: «این مرد کارگر فصلی و دارای دو فرزند خردسال است و پیش از زندانی شدن در منزل پدری سکونت داشت.»
او در دادگاه به تحمل حبس محکوم و از اواسط آذرماه سال جاری زندانی شد.
تقی رستم‌وندی، رئیس سازمان امور اجتماعی ایران ۸ آذرماه سال جاری بدون اعلام میزان درآمد معیار تعیین خط فقر، گفته بود که ۱۰ تا ۱۲ میلیون نفر در ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
حسین راغفر اقتصاددان نهادگرا در ایران دو سال پیش جمعیت زیر خط فقر نسبی را ۳۰ میلیون نفر و جمعیت زیر خط فقر مطلق را ۱۲ میلیون نفر برآورد کرده است.