۱۳۹۵ خرداد ۲, یکشنبه

گفتگو با کشیش هرمز شریعت/ به دنبال ارزش‌های مسیحی هستیم نه انقلاب سیاسی


در سال‌های گذشته مسیحیت در جامعه ایران بیش از آنچه که تصور می‌شد مورد استقبال شهروندان قرارگرفت و همین مسئله نگرانی‌های زیادی را در حکومت مذهبی ایجاد کرد و نتیجه برخوردهای شدید و فشارها و تهدیداتی شد که امروز شاهد آن هستیم.  ‌
    با توجه به محدودیت‌های داخل کشور رسانه‌ها تا چه اندازه در آشنایی مردم با « آیین مسیحیت» سهیم بودند؟ وظیفه یک رسانه در شرایطی که حکومت آن با دگراندیشان برخوردهای سیاسی و امنیتی می‌کند چیست؟ اینها پرسش‌هایی است که کشیش هرمز شریعت، مدیر و موسس کانال مسیحی«Shabakeh 7» در گفتگو با محبت‌نیوز به آن پاسخ می‌دهد.
آقای شریعت، کنارهم قرارگرفتن تلویزیون و کلیسا تا چه اندازه می‌تواند در جامعه فارسی زبان به خصوص داخل کشور اثرگذار باشد؟
با توجه به جفا و محدودیت‌هایی که برای کلیساهای ساختمانی و خانگی در ایران وجود دارد و بخصوص اینکه تعداد مسیحیان رو به افزایش است و تعداد شبانان، معلمان و حتی مسیحیان بالغ زیاد نیست و با توجه به اینکه مسیحیان ایرانی منابع زیادی برای آموزش و تعلیم ندارند، تلویزیون نقش حیاتی در سلامتی و رشد روحانی کلیسا (ایمانداران) در داخل کشور دارد.
– در برخی از برنامه‌های شما شاهد بودیم که در حوزه خبری و تحلیل هم فعالیت داشتید، تا چه اندازه معتقدید که با یک رسانه مسیحی می توان وارد حوزه سیاست هم شد؟
بر این باوریم کتاب مقدس به ما می‌آموزد که یک مسیحی نمی‌بایست جدا از جامعه خود باشد. مسیح می‌خواهد ما نور و نمک جهان باشیم و بعد دستور می دهد «پس بروید».
سیاست یکی از حوزه‌های جامعه است که مسیحیان باید در آن نور و نمک باشند. در کتاب مقدس مردان و زنان خدا را می‌بینیم که مقام سیاسی داشتند و از آن طریق ، خدا را خدمت می‌کردند.
باور ما این است که نظر و روش خدا عوض نشده است، او هنوز بعضی از فرزندان خود را می‌خواند که در یک مقام دولتی خدمت کنند. نظر یک مسیحی این است که هر مقام دولتی فرصتی است برای خدمت خدا و جامعه. ما به دنبال «انقلاب سیاسی» نیستیم بلکه به دنبال تبدیل جامعه هستیم و سیاست بخشی از جامعه می‌باشد که می بایست با ارزش‌های مسیحی عوض شود.
– برنامه‌های شما نشان می‌دهد در تعالیم خود تاکید زیادی بر لزوم «شاد بودن» یک فرد مسیحی دارید. که البته این موضوع با واکنش‌های مثبت و منفی برخی بینندگان شما مواجه شده بود، این شادی در یک رسانه تا چه حد مورد پذیرش است و برای آن باید چه حد و مرزی گذاشت؟
میوه روح القدس بعد از محبت، شادی است. پولس دستور می‌دهد شاد باشید. مسیح می‌گوید که آمده است تا شادی ما کامل شود. در مزامیر آیات زیادی در مورد پرستش با شادی وجود دارد. بخصوص در شرایط فعلی ایران که روح غم و افسردگی حاکم می‌باشد و اینکه مذهب می‌گوید خدا را باید با غم پرستید، لازم است که مسیحیان ایرانی اول از محبت خدا و بعد از شادی و سوم از آرامش خدا پر باشند تا جامعه خود را تحت تاثیر تعالیم کتاب مقدس و روح خدا قرار دهند.
در ضمن ما نمی‌گوییم که همیشه باید شاد بود و داشتن غم گناه است بلکه باور داریم زمانی است برای گریستن و زمانی است برای خندیدن. خود ما بارها با اشک حتی جلوی دوربین پرستش و دعا کرده و می‌کنیم. در بسیاری از جلسات پرستشی، قسمت‌هایی را با شادی دعا می‌کنیم و قسمت‌هایی را آرام و حتی با اشک پرستش می‌کنیم.
-به عنوان مدیر یک رسانه که تکنولوژی تولید برنامه‌ تلویزیونی را برای بشارت مسیحیت در بین فارسی زبانان به کار گرفته‌اید، نظرتان درباره رشد مسیحیت از طریق رسانه‌های مدرن در ایران چیست؟ آیا روند این رشد نسبت به سالهای اول شروع کار پس‌رفت داشته یا اصلن فرقی نکرده است؟
سوال این است: اگر این رسانه‌ها نبودند، آیا ایمانداران ایران قوی‌تر بودند یا ضعیف‌تر؟ با وجود ضعف‌هایی که وجود دارد، به نظر من کانال‌های مسیحی نقش بسیار مثبتی داشته‌اند. حداقل این بوده که سوء تفاهم‌ها در مورد مسیحیت برطرف شده و دروغ‌هایی که در مورد ایمان مسیحی گفته شده روشن شده است. گفته می‌شد مسیحیان یک انسان را خدا کرده‌اند، مسیحیان زناکار و شراب خوار هستند، …اینها تا حدود زیادی برطرف شده است.
کلیسای ایران نوپا است و تعداد افراد خادم و بالغ در آن کم است. رسانه‌ها وسیله‌ای است که از این منابع محدود بطور جمعی استفاده کنیم. معلمینی مانند دکتر ساسان توسلی و دکتر مهرداد فاتحی و برادر سارو، شبانانی چون کشیش ادوارد و فریدون موخوف و پرستندگانی چون ژیلبرت هوسپیان و داریوش گل‌باغی بی‌نظیر و کم نظیر هستند.
بوسیله این رسانه‌ها، همه ما از این منابع محدود انسانی بهره می‌گیریم. به زبانی دیگر این خدمت عزیزان را به اشتراک می‌گذاریم تا همه مسیحیان ایرانی در هر کجا که هستند بنا شوند.
– در فضای مجازی به نام شما و تلویزیون تاکنون کپی‌های زیادی از جمله سایت‌ها و وبلاگ‌های جعلی ساخته شد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر